Testament Sherlocka Holmesa

Od dawna czekałem na publikację gry „Testament Sherlocka Holmesa”.

Do  Holmesa mam słabość od lat młodzieńczych - jako nastolatek z wypiekami na policzkach chłonąłem „Przygody Sherlocka Holmesa”. Sir Arthur Conan Doyle nie uważał się bynajmniej za pisarza opowiadań kryminalnych. Pisał powieści historyczne (wg jednej z nich Skolimowski zrealizował film „Przygody Gerarda”), i fantastyczne („Świat zaginiony”, „Trujące pasmo”) a opowiadania o Holmesie traktował jak literacką orkę, dzięki której zarabiał na chleb. Nie lubił Sherlocka do tego stopnia, że wreszcie postanowił go uśmiercić (w opowiadaniu „Ostatnia zagadka” - 1893). Ale czytelnicy miesięcznika „Strand” (w którym Doyle publikował swoje opowiadania) zareagowali żywiołową niechęcią wyrażaną w setkach listów do redakcji i skutkiem ich naporu była nowelka „Pusty dom” (1903) w którym autor wskrzesza swojego bohatera. Ogółem sir Arthur (utarło się w angielszczyźnie, że do parów można się zwracać po imieniu, albo wymieniając imię i nazwisko, ale nigdy nie samym nazwiskiem. Znaczy, sir Arthur albo sir Arthur Conan Doyle, ale nigdy sir Doyle :-)...) napisał w latach 1887 - 1927  circa ebałt  60 nowelek i trzy minipowieści, w których opisał najrozmaitsze przygody swojego bohatera.

Postać Holmesa, genialnego mistrza dedukcji stała się oczywiście wdzięcznym tematem dla reżyserów filmowych i telewizyjnych (link - http://www.imdb.com/list/7Hng777FGE8/) i - co naturalne - deweloperów gier komputerowych. W sumie Holmes stał się bohaterem dziesięciu gier przygodowych („Sherlock Holmes: the Case of Serrated Scalpel”, „The Lost Cases of Sherlock Holmes”, „Sherlock Holmes: The Mystery of the Mummy”, „Sherlock Holmes: The Mystery of Persian Carpet”, „Sherlock Holmes and the Hound of Baskervilles”, „Sherlock Holmes: the Case of Silver Earring”, „Sherlock Holmes: The Awakened”,  „Sherlock Holmes vs. Arsene Lupin”, „Sherlock Holmes vs. Jack The Ripper” i wreszcie ostatnia: „The Testament of Sherlock Holmes”). Uff!!! Choć nie jestem pewien, czy to koniec - fantazja ludzi świata gier komputerowych nie ma granic.

Z dawna już wiedząc o przejeździe kupca… Wróć! Co ja pieprzę? Wiedząc od dawna,  że TToSH ma się ukazać we wrześniu czekałem na tę grę z wielką niecierpliwością.  Miałem zamiar ją bezczelnie ściągnąć z Torrenta, ale okazało się, że polscy deweloperzy ubiegli piratów - kilka dni temu pojawiła się we wrocławskim Empiku. Cena - 70 PLN. Ani dużo, ani mało - więc po krótkich deliberacjach kupiłem.

Jakież było moje zdziwienie, gdy przy instalowaniu gry dowiedziałem się, że mogę ją aktywować tylko pięć razy. Co jest, do cholery, kupiłem, więc jest moja! Nie… okazuje się, że mylę się głęboko. Jest moja tylko pięć razy - potem, gdy zechcę ją zainstalować, to pewnie gra pokaże mi wała. Mocno to wkurwiające. I oczywiście nie będę jej mógł przenieść na inny komputer. Gdybym - na przykład - podczas zabawy z grą wpadł na pomysł wymiany sprzętu, to mowy nie ma, żebym mógł kontynuować tę grę. A jakbym nie miał dostępu do Sieci (na razie nie jest to jeszcze obowiązkiem konstytucyjnym), to musiałbym dzwonić do dystrybutora (Ubisoft) i dopiero wtedy daliby mi pewnie popalić.

Gdy więc tylko gra pojawiła się na Torrencie - ściągnąłem sobie jej piracką wersję. Piraci oczywiście udostępnili tylko anglojęzyczną grę, ale wcale mi to nie przeszkadza - za to oczywiście piracki „crack” pozwala mi na zainstalowanie gry ile zechcę razy i na tylu kompach, na ilu mi się spodoba.

To byłoby na razie tyle w kwestii dyskusji o piraceniu. Piraci dają graczowi znacznie większą swobodę, niż oficjalni deweloperzy. Nie mam pojęcia, czemu takie ograniczenia mają służyć.

O samej grze napiszę coś więcej, jak sobie w nią pogram. Na razie powiem, że jest bardzo dobrze zrobiona graficznie i pozwala graczowi na znaczną swobodę ruchów w obszarze działalności Holmesa…

O samej akcji - później.