Bez zbędnych formalności przystępuję do dzikiej połajanki.

Na bliskim mojemu sercu forum (nadal!) można swobodnie pogadać na wszelkie tematy. Oczywiście gorzeją tam niekończące się spory dotyczące kontrowersyjnego zjawiska jakim jest religia.

Zaciekawiła mnie ostatnio w sposób szczególny wypowiedź, znanego mi skądinąd, keeveeka. Uroda jej nie polega na całkowicie stronniczym charakterze, nawet nie na niespotkanym stopniu infantylnego podejścia do historii . Nie. Nie o to właściwie chodzi. Otóż jest ona najbardziej przewidywalnym, wyświechtanym w setkach podobnych wypowiedzi, frazesem zawierającym do tego żelazny repertuar zarzutów pod adresem KK. Prawdziwy almanach "ateistycznego" oręża wymierzonego w największą zbrodniczą organizację w dziejach ludzkości (koniec ateo zaklęcia).

Przytaczam w całości bo gwałtem, na który się tu nie godzimy, byłoby ciąć tak esencjonalną myśl.

I ta organizacja która twierdzi że zawsze stała na straży praw człowieka pośrednio ma rację Wszak do XVI wieku kościól nie uznawał Indian za ludzi, dlatego pozwalał ich mordować i brać do niewoli. Długi czas kobieta też była wg kościoła jedynie plugawym zwierzęciem a nie człowiekiem, dlatego palenie na stosie czarownic i oskarżonych o herezję kobiet też nei można nazwać zbrodniami na ludziach. To samo zresztą tyczy się murzynów, turków seldżuckich itp itd.

Autor w niezmierzonym obiektywizmie porusza kilka twardych kwestii.

Kobieta. Plugawe zwierze. Mniemam, nie bez pełnej pychy pewności, że autor opiera się na wyrwanych z kontekstu fragmentach dzieł Ojców, Doktórów Kościoła, kaznodziei itp. Oczywiście nie oskarżamy go o celowe pomijanie klimatu epoki, uwarunkowań historycznych, broń Boże o pomijanie specyficznego charakteru dzieł adresowanych głównie do środowisk monastycznych, które wymagały odpowiedniej retoryki. Oczywiście znajdziemy w sieci artykuły święci o kobietach (o obejmowaniu worka gnoju itp.). Ale znajdziemy również słowa zgoła odmienne, podkreślające wartość i rolę kobiety w życiu rodziny i społeczeństwa. Ot chociażby: tu
Od siebie w ramach tzw. strzępienia języka (biorąc pod uwagę jak często muszę to powtarzać) dodam, że wprowadzenie chrześcijaństwa w edyktach Konstantyna wyraźnie poprawiło dolę żony, matki, córki, niewolnika.
Nieważne.
Ciekawsza jest inna sprawa. Autor mniemam zdeklarowany (wcale nie przyszedł mi namyśl przymiotnik samozwańczy!) racjonalista i scjentysta zapomniał użyć wielbionego przez siebie narzędzia. W jaki sposób bowiem pogodzić dwie konstatacje: kobieta zwierzęciem (dodam krążące w sieci informacje o tym, że debatowano nad tym czy kobieta posiada duszę) vs. dziesiątki świętych kobiet czczonych oficjalnie w średniowiecznej Europie. I to o takiej randze jak św. Scholastyka, mistyczki św. Brygida Szwedzka, Katarzyna ze Sieny (jedna z ważniejszych i najbardziej wpływowych osób XIV wieku), św. Klara towarzyszka Franciszka. Radzę zajrzeć do Regine Pernoud " Kobieta w czasach wypraw krzyżowych" bądź tejże " Inaczej o średniowieczu", aby poznać się z prawdziwą podówczas pozycją kobiety. Zwrócić szczególną uwagę na Blankę Kastylijską, czy Alienor z Akwitanii.
Dobrze. Ale w niedopowiedzeniu czy w konfrontacji z niewiedzą słowa keeveeka mogłyby sugerować, że kościół wymyślił, usankcjonował i wręcz uświęcił niską pozycję kobiety. Czemu więc nie wypomina Grekom, że ich kobieta miała pozycję muzułmanki objętej prawem szariatu. Miała własne pomieszczenie, nie mogła wychodzić bez zgody męża, mąż nie pokazywał się z nią publicznie, była maszynką prokreacyjną. Do prawdziwej miłości hetery, czy młodzi chłopcy. Czemu nie potępi Arystotelesa wrzucając go do ziejącej zacofaniem otchłani dehumanizacji za słowa " Kobieta jest niedoskonałym mężczyzną"!? A może skonstatuje wreszcie, że patriarchalizm wiążący się z podległością kobiet wobec mężczyzn był zjawiskiem powszechnym (z drobnymi matriarchalnymi enklawami geograficznymi i chronologicznymi) bez względu na wyznanie, szerokość geograficzną, kulturę itp. W tzw. świecie zachodnim skończył się w aspekcie prawnym jakieś sto lat temu. Co z Chinami gdzie Konfucjanizm, którego nie można przecież nazwać klasyczną religią, sankcjonował brutalne podporządkowanie kobiety. Upośledzenie jej wobec męża, brata, ojca. Powiadano, że lepiej mieć psa, niż córki, że lepszy jeden garbaty syn niż 20 pięknych córek.
Wówczas wyłoniła się postać heros, antenatka ruchu emancypacyjnego Olimpia de Gouges-autorka Deklaracji praw Kobiety i Obywatelki. Hurra!- krzyknie keeveek- na szczęscie nie urodziła się pod nosem pałacu Trybunału Inkwizycyjnego w epoce ciemnoty (i uniwersytetów?)! Dane jej było żyć w dobie triumfu Wolności i Rozumu!
Psując zakończenie powiem tylko, że została zgilotynowana i nie tylko dlatego, jak każe sądzić Wikipedia, że krytykowała Robespierra. Nie trzymam dalej w niepeweności, nawet dla rewolucji kobieta nie była na tyle człowiekiem, aby móc glosować. Chłop już tak, kryminalista pod odsiedzeniu wyroku, ale nie kobieta. Pocieszenie, że zginęła tak samo jak król (a więc zapanował pełen egalitaryzm! chwała za to rewolucji, odtąd wszyscy ginęli tak samo! postęp! postęp!), a nie zawisła jak przedstawcielka plebsu był chyba marnym pocieszeniem.
Do jeszcze jednej sprawy nie dorosło pokolenie wychowane na Encyklopedystach i Rousseau. Murzyni także nie otrzymali praw. Jak to możliwe? Kościoła już nie było, święte oleje z Reims roztrzaskano, kamień na kamieniu nie pozostał na średniowiecznych cudach architektury Cluny, Citeaux, księży topiono, zrzucano z przepaści, wystrzeliwano jak kaczki skupionych pod murem z dział odlanych z jakichś tam dzwonów z podobiznami świętych dla ciemnoty.
Co stało na przeszkodzie? Największy hamulcowy świata został przeca pokonany. Raj człowieczeństwa i rozumu na wyciągnięcie ręki. Jeszcze tylko wrócą piekielne kolumny z pacyfikacji Wandei, wprowadzimy nowy kalendarz, miary, imiona ...
Niestety również wyobrażenie o obcym, rózniącym się kolorem skóry nie było domeną kościoła.
Więcej, we wspaniałych uprzemysłowionych miastach Zachodu końca XIX wieku, gdzie zbierała się śmietanka, która za określenie jej jako wierzącej wielce by się obruszyła, przeprowadzano pokazy kolonialne. Ich ozdoba były czarne "zwierzęta" pozamykane w klatkach, którym rzucano banany i inne smakołyki. Kto wie, czy wśród tych "zwierząt" nie było przodków Obamy, czy Woodsa. Najgorsze jest to, że kościół wówczas protestował...auuć jak to nie pasuje do tezy. Przecież XIX wiek to scjentyzm, pozytywizm, Darwin. Co z niego wyrosło? Nie przypadkiem nacjonalizm, rasizm, materializm historyczny? Mamy dlatego dewaluować naukę? Oskarżać ją o zbrodnie?

I o tym będzie kolejny odcinek apologetycznej paplaniny rodem z ciemnogrodu.

Przypominam, że równie bolesne dla spoistości postrzegania świata przez domorosłego "ateistę" będzie fakt, że taki umysł jak John Locke nie widział niczego niemoralnego w partycypowaniu w kompanii morskiej zajmującej się sprzedażą niewolników. Zaprawdę trdune jest życie "ateisty", bo bez dogmatu...

"ateista" nie mylić z ateistą tak samo jak nie mylić prof. PAN z lumpem spod sklepu. Obaj są ludźmi, obaj mają jeden głos w wyborach pięcioprzymiotnikowych, a jednak to jakoś nie to samo...